วันอังคารที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2553

"นางเอก ธ." กับ "แม่ พ." (ตอน2)

"นางเอก ธ." กับ "แม่ พ." (ตอน2)

ธ : มีอะไรกันได้ยังไงเค้ายังคบกันอยู่เลยยังมีอะไรกันอยู่เลยค่ะ

แม่ พ. : (ขึ้นเสียง) อะไรก็เค้าก็อยู่กับเราตลอดเวลา จะให้มีอะไรกันได้ยังไง

ธ : แม่ เค้าไม่ได้อยู่กับญ่าตลอดเวลาน่ะ ณ ที่เค้ามารับลูกสาวเราไปโรงพยาบาล แม่รู้หรือเปล่า หรือว่าแม่รับรู้ทุกอย่าง และเมื่ออาทิตย์ที่แล้วเค้าออกไปทานข้าวกัน แต่เค้าชวนพี่เจเจตรินไปด้วย แต่พี่เจไม่ออก และพี่จ.ก็บอกแล้วว่า รับไม่ได้กับการกระทำนี้ แม่รู้หรือเปล่า

แม่ พ. : กี้เป็นคนชวนป.ออกไปทานข้าว

ธ : ไม่ใช่ เค้าออกออกไปทานกันอยู่แล้ว พี่ป. กับพ.อยู่ด้วยกันและ ก็โทรมาชวนพี่เจออกไป

แม่ พ. : ไม่รู้เรื่อง อันนี้ไม่รู้เรื่อง

ธ : ค่ะ จริงๆ แล้วคุณการกระทำนี้มันอยู่ที่ลูกแม่ด้วยว่าไม่หยุด... ถ้าไม่หยุดไม่เป็นไร ทั้งพี่ป.และพ. ไม่เป็นไร เดี๋ยว ธ.จะหลีกทางให้ จริงๆ ก็เค้าคบกันเปิดเผย จดทะเบียนเลยก็ได้เด่วจะหย่าให้

แม่ พ. : ไม่เอาหรอกจ้า คุณเอาไปเถอะ คุณมีลูกด้วยกันแล้ว ไม่ใช้ว่าเราต้องการอย่างนั่นอย่างนี้ แม่ก็อยากทำมาหากิน แม่ก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไรเหมือนธ. แม่ก็มีศีลธรรม น้องก็มีศีลธรรม

ธ : ถ้ามีศีลธรรมเค้าไม่ทำตั้งแต่แรกหรอกค่ะแม่

แม่ พ. : เอ่อ... จะว่ายังไงก็ว่าไปเถอะ มันก็ผิดไปแล้ว มันก็แล้วไปแล้ว แม่ก็ไม่รู้ว่าเค้ารู้สึกยังไงกันหรอก เอาอย่างนี้โอเค เราให้ทำมาหากินกันดีกว่า ธ.ก็ดูเป๊กให้ดีๆ ก็แล้วกัน อย่าให้มันไปไหนได้

ธ : ค่ะไม่เป็นไรหรอค่ะแม่ตอนนี้เค้าจะไปไหนก็เรื่องของเค้าแหละ แต่ว่า คือ ญ.ก็พยายามทำดีที่สุดแล้ว ถ้าพิ้งกี้กับพี่ป.ค้าจะรักกันจะคบกันไม่เป็นไร ก็ขอให้บอกกัน อย่ามาแอบๆ ซ่อนๆ

แม่ พ. : โอ…ไม่ได้มีแอบมีซ่อนอะไรหรอก แต่ว่าบางสิ่งบางอย่างที่มันออกไปเนี่ย บางทีมันเกินไป อย่างคุณถุงยางนักข่าวก็บอกว่า ธ.เป็นคนบอก ลูกเราไม่เคยเข้าร้านไม่เคยไปอะไร ถือก็ไม่เคยถือ
ธ : ไม่นะ…ธ.ไม่เคยบอกนักข่าวแม่..ธ.แค่เล่าให้เพื่อนธ.ฟังคนนึง ว่าธ.เจอถุงยางเป็น product of india

แม่ พ. : นักข่าวถามเราอย่างนั่นอย่างนี้ นักข่าวเอามาจากไหนเรื่องถุงยงถุงยาง

ธ : ธ.ว่า ถ้าจะให้มันจบด้วยดี บอกลูกสาวแม่ เลิกยุ่งกับสามีธ.ล่ะกัน หรือถ้ายังอยากยุ่งก็ไม่เป็นไร ธ.จะหลีกทางให้ แล้วก็คบกันไปเลย เปิดเผยกันไปเลย ถ้าจะให้ดี แม่และพ.ไม่ต้องติดต่อพี่ป.เลยจะดีกว่า จะขอบคุณมาก ธ.จะไม่มีการกล่าวถึงกันอีกเลยค่ะ

แม่ พ. : ช่วยบอกป.ด้วยก็แล้วกัน ก็แค่นั่นแหละ

ธ : ไม่เป็นไรค่ะ ไม่มันอยู่ที่ตัวลูกสาวแม่ด้วย ถ้ายืนยันที่จะไม่รับโทรศัพท์ หรือไม่โทรหา ทุกอย่างมันก็จะจบ ถึงแม้ผู้ชายเค้าจะเอา แต่ว่าเราไม่เอาซะอย่าง นึกออกไหมค่ะ มันก็ขึ้นกับตัวผู้หญิงสำคัญด้วย

แม่ พ. : มันไม่มีอะไรแล้ว
ธ : ก็ขอให้จริงล่ะกัน

แม่ พ. : มันไม่มีอะไรแล้ว จบก็จบไปแล้ว แม่ก็ขอ ว่าต่างคนต่างอยู่ก็แล้วกัน

ธ : ก็อย่างนั่นก็ต่างคนต่างอยู่ แม่ก็ไม่ควรที่จะมาโทรหาพี่ป. พ.ก็ไม่ควรจะโทรหาพี่ป.แบบนี้

แม่ พ. : แม่ไม่โทรหรอก แม่แก่แล้ว แม่จะถามจะทำไม เห็นเค้าพูดความจริงกันหรือเปล่า แม่จะถามว่า จะมาอาลัยอาวรณ์ หรือจะมาติดต่อ หรืออะไร ความจริงเราคนแก่แล้ว และอะไรกันอยู่ ช่วยหยุดๆ กันด้วยเถอะ

ธ : งั้นก็ขอร้อง ว่าไม่ต้องติดต่อกันแล้วน่ะค่ะ ทุกอย่างจะได้จบดีๆ ไม่อยากมีปัญหากับคัย แล้วก็อยากให้ครอบครัว พ่อ แม่ ลูก อยู่ด้วยกัน หรือ ถ้าพ. อยากได้ก็บอกล่ะกันไม่ใช่มาหลบๆ ซ่อนๆ แบบนี้ เพราะธ.ก็รู้สึกสกปรกที่จะต้องนอนกับสามีเราที่ไปมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่น

แม่ พ. : ทำไมพูดแรงอย่างนี้

ธ : ก็ลูกแม่เค้ามีอะไรกับพี่ป.ง่ะ

แม่ พ. : ทำไม่พูดไม่ให้เกียรติ

ธ : ก็ไม่ให้เกียรติได้ยังไงก็เค้ามายุ่งมานอนกับสามีเราเค้าก็ไม่ให้เกียรติเราเหมือนกันน่ะ

แม่ พ. : จะพูดอะไรก็พูดไปเถอะ

ธ : ค่ะ..... ก็ขอร้องว่าไม่ต้องโทร ไม่ต้องติดต่อกับพี่ป.แล้ว ก็เลิกแล้วต่อกันล่ะกัน น่ะค่ะ ขอร้อง.....หรือถ้าหากว่ายังจะคบกันอยู่ก็ไม่เป็นไรก็บอกมาล่ะกัน
ที่มา sanook